Vietnam Saygon Veda

Vietnam Saygon Veda yazım ile Vietnam tatilimde yaşadıklarımla Vietnam gece hayatı ve Saygon gece hayatına dair ufak bilgiler paylaştığım Vietnam Saygon anılarımın 6. Bölümü niteliğindeki bölümü olup ayrıca son bölümüdür.

Son Vietnam Saygon yazımda kaldığım yerden devam ediyorum. Vietnam tatilim boyunca ilk kez tek başıma çıkıp, Vietnam gecelerinde dolaşıp Saygon gecelerinde rehbersiz ve yalnız olarak gezmiştim. Saygon Bi bardan aldığım iki üniversiteli Vietnamlı kız ile odaya gelip 3 saat sonra kızların ayrılması üstüne yorgunluktan bitap düşmüş bir şekilde uyuyakalmıştım.

Sabah 10 olmadan Kuk kapıda beni bekliyordu. Kapıyı çaldığında uyku sersemi bir şekilde mahmur halde Kuk u içeri davet edip, elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim. Tabi Kuk odanın halini ve etraftaki suç delillerini görünce gece yaşananları anlamıştı. Canının sıkıldığını belli etmemeye çalışıyordu. Bende banyodan çıkmış kendimi toparlamaya çalışıyordum. Kukun halini gördüğümde ne olduğunu sordum. Kuk cevap vermedi ama bakışlarını kaçırmasından tavırlarından sonra odanın durumuna baktığımda olayı anlamakta gecikmedim. Ortamı yumuşatmaya kızın gönlünü almaya çalıştım. Hayatta ender olarak yaptığım yalan söylemeye bile başladım gerçi söylediklerimde yalan yoktu gerçekten içki içmiştim o gece dışarıda ama kontrolümü kaybedecek kadar değil tabi. Ama kuka farklı deyip alkolü çok kaçırdığımı o yüzden olduğunu ve de bir sürü kuyruklu yalan sıralayıverdim. Neticede gece olanları değiştiremeyeceğim için en azından kızın moralini düzeltip rahatlatmaya çalıştım. İnanın bana, kendi saydığım yalanları biri bana söylese kesinlikle inanmam ama Kuk çok saf bir kız olduğu için inandı ya da en azından inanmış gibi davrandı.
Vietnamlı kızları hala daha çözemedim ne düşünüyorlar karşısındakinden ne bekliyorlar onu da anlamadım ve sanırım anlayamayacağım.

Neyse kukun gönlünü aldıktan sonra üstümü giyinip kahvaltıya geçelim dedik. Tam otelden ayrılacağız Dohang bize yetişip Frank seni istiyor diyor. Kahvaltı yapıp gelirim desem de çok önemli gel deyip kahvaltı yapmadan Frank in yanına şirkete geçiyoruz. Kuk aşağıda girişte beni beklerken Frank ile Toplantımızı yapıp, Frank in kendi problemleri hakkında konuşmaya başlıyoruz. Kısa bir görüşmeden sonra Frank bana Doktor öğle yemeği için eve geçelim akşama kadar orda kalır sohbet ederiz diyor. Bende Doktor Kuk aşağıda ona sözüm var başka zaman yaparız diye teklifini geri çevirdiğimde Frank bana Doktor zaten iki gün sonra Vietnam’dan Tayland’a gideceksin. Ben bu akşam Hanoi ye uçamam lazım bir daha ne zaman görüşeceğiz diye sitem ediyor. Görüşürüz Doktor deyip konuyu kestirip atıyorum. O zaman Tayland’a gitme Hanoi ye yanıma gel orda beraber rahat bir şekilde dolaşırız. Sana Hanoi yi de gezdirir Hanoi gece hayatı nıda gösterir, Hanoi de Tatil yaptırırım söz demesine rağmen ben kabul etmeyip Frank ile vedalaşıyoruz.

Dışarı çıktığımızda Frank Dohang ı yanıma verip Doktor sözünü unutma en kısa zaman da gel aslında ne diye Tayland’a gidiyorsun kalışını uzat burada kal diye sitemini de dile getiriyor.

Dohang ben ve Kuk şirket binasından ayrılıp Saigon da dolaşmaya çıkıyoruz. Aklıma Vietnam’dan ufak tefek hediyelik eşya alıp Kıbrıs’a götürmek vardı. Dohang ile Kuka konuyu açtığımda ilk beni lüks mağazalara götürdüklerinde yok dedim. Bunları her yerde bulurum şöyle Vietnam’a has Vietnam kültürünü yansıtan küçük hediyelikler istiyorum dediğimde bu sefer beni Saygon Ben Thanh Sokak Pazarına götürdüler. Gittiğimiz yerlerin tam neresi olduğunu bilmediğim için yazamıyorum ama gerçekten Vietnam’da alışveriş yapmak istiyorsanız Saygon Ben Thanh Market Sokak pazarlarına mutlaka uğrayın. Yalnız pazarlarda dikkatli olun yankesiciler olabilir. Çünkü Dohang bu konuda beni uyarmıştı pazara girdiğimizde.

Tam bir iki parça satın almıştım ki Dohang ın telefonu çaldı. Dohang telefonda iki kelime ettikten sonra bana uzattı. Telefondaki Frank in abisi olan Maddog un hanımı idi yani Dai’nin annesi. Evet dediğimde otoriter bir şekilde yemek hazır herkes sofrada seni bekliyoruz dedi. İlk itiraz edecek gibi oldum ama ne haddime lafı ağzıma tıkayıp konuşmaya başladı. Bana da düşen sadece ‘’Yes mam Yes mam’’ diye cevap vermekti. Rahmetli Maddog bile Tayvan’da tüm Tainan’ı susa durdurmasına rağmen hanımının yanında süt dökmüş kedi gibiydi.

Elimiz mahkûm topluca Frank’in evinin yolunu tuttuk. Yolda da iki kez Dohang ı telefonla arayıp nerdesiniz diye sordular.

Eve geç gidebilmiştik çünkü gittiğimiz Saigon Ben Thanh Sokak pazarı ile Frank’in evi tam zıt yönde idi. İçeri girdiğimizde selamlaşıp yemek odasına geçtik. Masa kurulmuş hazır bizi bekletmiş telefonda dediği gibi. Hep birlikte yemek yedikten sonra Frank ile birlikte bana tek parçadan oluşan iki adet ahşap el oyması paravan verdiler hediye diye. Bende Doktor bunu valize mi koyayım elimde mi taşıyayım diye şaka yaptığımda, Merak etme Doktor sen adresini yaz gemi ile yollayacağız diye cevap verdi. Adresi de verdiğimde faturanın bir kopyasını da bana verip hediyeyi yollamak için içeri taşıdılar. Frank ile 20 dakika yalnız kalıp tekrar konuştuktan sonra uçak alanına gitmek için ayrıldı. Bizde Dohang ile tekrar Vietnam gecelerine geri döndük. O gece Israrım sonucu Dohang da yanına bir kız getirtip birlikte Vietnam Saygon sokaklarında dolaşmaya başladık.

O gece Saygon da değişik Vietnam eglence mekanları nı gezip dolaştık. Vietnam’da alışveriş ve hediyelik eşya işimi tamamlamak için farklı gece pazarlarında dolaştık. Aldığım eşyaları Dohang a teslim edip gidecek kargo ile birlikte yollamasını söyledim. Böylelikle alış veriş işini halledip Saygon gece hayatına geri dönüş yaptık. Dohang a baskı uygulayıp kız getirmesini sağlamıştım. Dohang da Kız arkadaşını yanına getirtmişti. Böylece 4 kişi olarak Vetnam Saigon da dolaşarak daha eğlenceli vakit geçirebilirdik.

İlk bir iki yere uğrayıp ardından kaldığım bölgeden uzak olan Saigon KC Club’a gittik. İçeride canlı müzik yapıyorlar. Nerdeyse içerde turist ve yabancı hiç yok. Geçip masaya oturuyoruz. Dohang ın torpili burada da kendini belli ediyor. Zaten Vietnam’da gezdiğim tüm gece hayatı mekânlarında Dohang ın ağırlığını gözle görebiliyordum. Saygon eglence mekânlarındaki çalışan olsun sahipleri olsun Dohang ı tanıyor ve saygı gösteriyorlardı.

Kızlar ile birlikte masaya oturup içkilerimizi de söyledikten sonra kızlar piste çıktıkları için Dohang İle baş başa kalıyoruz. Bende bu fırsatı iyi değerlendirip hem Dohang ı iyi tanımak hem de Frank in bana bahsettiği sorunlar hakkında malumat almak amacı ile sohbet ettiğimiz esna da Dohang ın ağzını yokluyorum. Dohang ise niyetimi anlamış bana sormak istediğini sor cevap vereyim dediğinde sorularımı sorup bir de Dohang ın ağzından konuları dinliyorum. Bu esnada kızlar pistten döndüğü için aklımdaki bir iki soruyu sormaya fırsat bulamıyorum. Kızlar ile sohbete başlayıp hem içkilerimizi içip hem de güzel şarkılar eşliğinde güzel bir gece geçiriyoruz. Bir bakmışız saat 00.30 mekân kapanıyor. Vietnam eglence mekanları zaten Vietnam’da daha doğrusu Saigon da hemen hemen her yer  gece yarısı bilemedin 01:00 da kapanıyordu. Vaktin nasıl geçtiğini o kadar içkiyi ne ara içtiğimizi bile fark etmemiştik. Gerçekten mükemmel ötesi bir ortamda hoşça sohbetler ve Vietnamlı kız olan Kuk un ilgisi ile güzel bir gece geçirdim. Zamanın nasıl geçtiğini dahi anlayamamıştım.

Neyse Saigon Kc Club dan en son bizler ayrıldık. Birlikte araba ile az dolaştıktan sonra Dohang’a otelde odan duruyor istersen orda sohbete devam eder otelde içeriz diye teklif ettim. Dohang ise bana kız arkadaşını eve bırakması gerektiğini vaktin geç olduğunu söyleyip yanımızdan ayrıldı. Şimdi ise bu makaleyi yazarken o günleri düşünüp Vietnam da yaşadığım en güzel gece olarak bu geceyi diyebilirim. Gerçekten arkadaş ortamında geçen güzel bir gece geçirmiştik.

Kuk ile baş başa az biraz daha Saygon Bu Vien caddesinde dolaştıktan sonra otele doğru yöneldik. Odaya çıktığımızda masayı kurup birlikte içip Kuk ile sohbete devam ettim. Baktım Kuk kıyafetlerinden dolayı rahat edemiyor kendi gömleklerimden biri gösterip, isterse duş yapıp rahat bir şekilde oturmasını söyledim. Bende ilk duşumu aldım. Duştan çıktığımda her zamanki gibi Kuk elinde havlu ile beni bekliyordu. İlk başlardaki gibi şaşırmıyordum artık. Kurulandıktan sonra üstüme hafif bir şeyler giyip, Kuk un duş yapmasını bekledim. Bu sefer kapıda onu elimde havlu ile ben karşıladım. Kurulayıp gömleğimi verdim. Oturup geceye kaldığımız yerden devam edip Kuk ile sohbet etmeye kızla ilgilenmeye başladım. Nede olsa sabah üzmüştük kızı. Böylece tekrar gönlünü almış oldum. İçkilerimizi içerken Kuk bana masaj yapmaya başladığı anda yine kendimden geçtim. Arada hatırladığım Kukun zorla beni uyandırıp yatağa gitmemi söylemesiydi.

Anlayacağınız kızın o kadar güzel bir masaj yapışı var ki üstünüzden tüm stresi almakla kalmayıp sanki sinirlerinizi ameliyat ile alıyormuşçasına sizleri pamuk helvaya çevirip kendinden geçirtiyor. Vietnam masajı nı mutlaka denemelisiniz. Bu Kuk ile masaj yapıp da uyuya kaldığım 3. Sefer ve son seferdi.

Sabah Yine Dohang ın araması ile uyandık. Sabah diyorum ama saat öğleni bulmuş durumda. Duşlarımızı yapıp giyiniyoruz. O esnada gözüme Kuk un dünkü elbiseleri giydiği ve de geceden dolayı sigara ve alkol kokup kirlendiği çarpıyor. Dohang a otelde bekle diyip Kuk ile hızlı bir şekilde alışveriş yapıyoruz. Kuk a rahat ve gündüz giyebileceği spor tarzda kıyafetler alıp otele dönüyoruz. Kuk odaya üstünü değişmeye çıkıyor bende aşağıda Dohang ile kalıp kuku u bekliyoruz. Ardından Öğle yemeği ve kahvaltı niyetine yemek için dışarı çıkıyoruz. Vietnam’da ki son günüm ertesi sabah saat 07.50 de uçağım kalkıyor.

Vietnam Saigon da son günüm olduğu için Dohang a sen git ben Kukla gezer otele geçerim akşama buluşur konuşuruz diyorum. Dohang da tamam deyip yanımızdan ayrılıyor. Gündüz Kuk nereye istedi ise gidiyoruz. Kuk gerçekten çocuk ruhlu bir kızdı. Ufak şeylerden mutlu olan ama yine ufak şeylerden üzülebilen bir yapısı vardı. Bu yönünü o gün dolaştığımızda fark etmiştim. Gün boyunca Kuk ile Saygon da ufak tefek alış veriş, dolaşma derken akşam olmuştu bile.

Dohang arayıp yerimizi sorduğunda otele dönüş yolundaydık. Bana Kuk a gece kıyafeti al sende giyin gece güzel bir yemek yiyelim Biinh de geliyor ailesinden izin aldım dedi. Binh Dohang ın kız arkadaşının ismiydi. Kız ile ciddi bir şekilde görüşüyordu. Durumu toparlayıp ilerisi için planlar yapıyordu. Bende tamam deyip otele dönmeden Kuk a durumu aktardım.

Bir iki mağazaya baktıktan sonra Kuk en son kırmızı göz alıcı bir tek parça kıyafet seçti. Tipik kadın davranışı işte Kuk ta onlardan biri alışveriş dediğin esnada dünya yansa umurlarında olmuyor. Kıyafetine uygun çanta ayakkabı da almak zorunda kaldık. Otele döndüğümüzde Dohang ve kız arkadaşı çoktan gelmiş bizi bekliyorlardı. Onlardan özür dileyip hızla hazırlandık. O kadar acele ettik ki tıraş olurken az daha yüzümü kesiyordum.

Neyse aşağıda Dohang ve kız arkadaşı daha doğrusu sözlüsü yada nişanlısı ile buluşup kaldığım yere fazla uzak olmayan Saigon 27 Grill diye bir restorana gittik. Mekân gayet lüks bütün Saygon ayaklarınızın altında, süper bir mekândayız. Restoranın Chill Skybar diye açık hava barı var. İlk orada oturup Vietnam Saygon’un ışıkları ve de mükemmel manzarasına karşı şarap söyleyip sohbet etmeye başladık. Daha ilk bardakları içemeden Kuk İle Biinh kendi aralarında konuşup Kuk bana Biinh ise Dohang a dönüp biz burada rahat edemedik başka yere geçelim dediler. İlk etap da açık hava barından söz ettiklerini sandım ama Dohang Vietnamca konuştuktan sonra bana dönüp kızlar başka yere gitmemizi istiyor ne düşünüyorsun diye sorduğunda konuyu anladım. Fazla lüks fakat rahat olmayan bu ortam kızlar tarafından beğenilmemişti. Bu güne kadar bayanlara karşı hangi erkek zafer kazanmış ki biz kazanalım. Mecburen Dohang ile ben dizginleri o an itibarı ile kızlara kaptırdık.

Şaraplarımızı bile içmeden mekânda 10 dakikadan fazla oturmadan kızların rehberliğinde bardan ve restorandan ayrılmak zorunda kaldık. Dikkatinizi çekerim ayrılmak zorunda kaldık. Çünkü ben ortamı ve yeri çok beğenmiştim. Dohang ise bu yeri kız arkadaşı ile birlikte yemek için seçtiğinden dolayı hayal kırıklığı yaşıyordu.

Neyse kızların rehberliğinde Vietnam Saigon’da ki son gecemde kontrolü kızlara kaptırmıştık. Kızlar bizi bayağı uzak bir yerde olan Phoung Cua SeaFood Restoran diye bir deniz ürünleri restoranına götürdüler. Restoranın iki tarafı nehir tarafına bakıyor. Lüks değil normal bir deniz ürünleri restoranı ama ortamı ve çeşitleri beni baştan çıkarmaya yetiyor.

İçeri girdiğimizde Dohang yüzü ile hoşnutsuzluğunu belli ediyor. Ben ise bu tarz yerleri sevdiğimden umursamıyorum ta ki ürün reyonundan istediklerimizi seçene kadar. Sıra ile balık çeşitleri yengeçler karidesler ahtapot kum midyeleri derken bir bakıyorum sübye yani sahte kalamar benim karidesten de çok sevdiğim sübye buluyorum orda. Hemen kendime 4 porsiyonluk bir sipariş veriyorum. Garsonun da eline bahşişi sıkıştırıp aşçı ile konuşmak istiyorum diyorum. Tabi bahşişler her kapıyı açar Aşçı geliyor Dohang kızları masaya götürüp Bana tercümanlık yapmak için geri geliyor. Dohang aracılığı ile Aşçıya sevdiğim gibi una bandırılmış şekilde yapmasını tarif etmeye çalışıyorum da derdimi bir türlü anlatamayınca Aşçının teklifi üstüne mutfağa kendim geçiyorum. Malzemeleri tek tek kendim bulup sulandırılmış unu hazırlayıp gösterdikten sonra Dohang ile birlikte masamıza geri dönüyorum.

Ardından benim sübyeler ve diğerlerinin verdiği siparişler masaya geliyor. Tabi benim özel bir şekilde sipariş verdiğimi gören Dohang ile kızlar ilk meraklarından sübyenin tadına baktıktan sonra bir anda 4 porsiyonluk sübye bitmişti ardından tekrar sübye söyleyip yemeğe devam ettik. O esnada aklıma Mersinde Kız Kalesinde ki anılarım geldi. Bir tek eksiğimiz rakı ile nar ekşili rokka salatası. Onlar da olsa her şey tamam olurdu. Bazen yurt dışında uzun süre kalındığında insan evini memleketini ve orada yaşadıkları güncel olayları ve etkinlikleri özler ben de o ruh hali ile sübyelerimi yiyip, Vietnam’daki son gecemin tadını çıkarıyordum. Restoranda herkes bize hizmet etmek için koşuşturuyordu. Bahşişleri ben ve Dohang verdi ama hesabı kızlar ısrar ile kendileri ödemek istedi. Zaten mekânın fiyatları ucuz ama bana ve sizlere göre ucuz bir Vietnam vatandaşı için pahalı sayılırdı.

Güzel bir yemek sohbet derken gece yarısını bulduk Dohang beni ve Kuk u otele bırakıp bana saat 6 da seni almaya gelirim deyip yanımdan ayrıldı. Kuk ile odaya çıkıp duş yapıp Vietnam Saygon’daki son gecemin demlerinde güzel bir gece yaşadık. Kuk dan bana masaj yapmasını istediğimde yok dedi masaj yaparsam yine uyursun bu gece beraber son gecemiz uyku yok. Tayland’da bol bol uyursun sonrasını Taylandlı kızlar düşünsün dedi. Kızdaki düşünceye bak son gece neler düşünüyor bende alttan alıp kızın nabzına göre şerbet verdim. Zaten Vietnam Saygon’daki son saatlerim derken saat daha 04.30 iken Dohang arayıp uyardı.

Saat 06.00 da Otelden çıkış yapıp hava alanına Dohang ve Kuk ile birlikte geçtik. Pasaport kontrolü yapmadan Kuk a Para vermek istedim ama Dohang ı göstererek Para ödendi dedi. Dohang ise tamamdır gerek yok demesine rağmen daha önce Vietnam Masaj Salonu kısmında belirttiğm Kukun söylediği günlük fiyat üstünden Kuka Tam parasını verdim. Dohang a ise sizin verdiğiniz para ayrı hesap. Bu benim ile Kuk arasındadır o yüzden sizin hesap ile karıştırma o hesaptan ayrı tut dedim. Ne demek istediğini çok iyi anlamıştı. Olur dedi. Biz tam ücretini ödedik zaten deyip başı ile Kuk a parayı alabilirsin diye onay verdi. Ardından vedalaşıp uçağıma doğru yürüyüp Vietnam’daki güzel günleri ve yaşadığım bu güzel Vietnam tatilini arkamda bırakarak uçağa bindim.

Tayland’dan ayrılışım gibi olmasa da Vietnam’dan ayrılırken içimde bir burukluk oluşmuştu açıkçası. Ama Tayland gibi Vietnam’ı düşünüp hiç hasretlik çekmedim ama tekrar gitmeyi planlıyorum zaten işlerim için de elim mahkûm istemesem de gideceğim.

Vietnam Saigon Veda yazımı yaklaşık 1 ay önce hazır etmiştim fakat bu süre zarfında gelen yazıları düzenlemek site işleri ve de özel hayatımdaki işler ile uğraşmaktan kendi yazımı bile toparlayıp düzenleme fırsatı bulamadım.

Bu geçen zaman zarfında kadim dostum ve hayatta tanıdığım gerçek karakter sahibi insan olan, yazılarımda da bahsettiğim Frank arkadaşım trafik kazası geçirmiş 6 gün komada kaldıktan sonra toparlayıp ikinci ameliyatı esnasında hayata göz yummuştur. Buradan kadim dostum Frank’i rahmet ile anar zamanında Vietnam’da biraz daha fazla kal bir daha ne zaman görüşürüz kelimelerini hatırlayıp hayatın ne derece acımasız ve sürprizler ile dolu olduğunu bir kez daha anlayıp teklifini kabul etmediğim için Vicdanen rahatsızlık duymaktayım. Frank’in teklifini keşke o zaman kabul etseydim diye düşünmeden edemiyorum.

Tekrar Kadim dostum Frank seni rahmetle anıyorum.

Saygılarımla

POUL

 

Yazı serisinin önceki bölümü olan VİETNAM SAİGON-5 i okumak için lütfen tıklayınız.

 

Yazı serisinin ilk bölümü olan VİETNAM SAİGON-1 i okumak için lütfen tıklayınız.